مقایسۀ بینش هیجانی، میزان عزت نفس و افسردگی در دختران بزه‏دیده و بزه‏ندیده ۱۵ تا ۱۸ سال شهر تهران در سال ۹۰-۱۳۸۹

هدف پژوهش حاضر بررسی «مقایسۀ بینش هیجانی، میزان عزت نفس و افسردگی در دختران بزه­دیده و بزه­ندیده 15 تا 18 ساله در سال 90-1389 است. روش تحقیق حاضر توصیفی بوده و از نوع علی- مقایسه‏ای می­باشد. نمونه­های تحقیق را 31 نفر از دختران بزه­دیده اقامتگاه شبانه­روزی نواب سازمان بهزیستی شهرتهران و 31 نفر از دختران بزه­ندیده­ای که با آزمودنی‏های دختر بزه­دیده به عنوان ملاقات‏کننده در شهر مزبور تعامل داشتند، تشکیل دادندکه پس از همگن شدن با تأکید بر سن، جنسیت و سطح تحصیلات با استفاده از روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه­های مرتبط یعنی «عزت نفس کوپر اسمیت»، «افسردگی بک» و «بینش هیجانی کوپر» گردآوری شد. نتایج حاصل با استفاده از روش t گروه مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان دادند که دختران بزه­دیده در مقایسه با دختران بزه­ندیده از افسردگی بالاتر و عزت نفس و بینش هیجانی پایین­تری برخوردارند. هرچند نمرۀ آزمودنی­ها در شاخص­های مقیاس بینش هیجانی به صورت آسیب شناختانه پایین نبود اما به طور کلی نتایج تحقیق نشان می­دهد که بین دختران بزه­دیده و بزه­ندیده در بینش هیجانی، عزت نفس و افسردگی تفاوت معنی­دار وجود دارد. بنابر یافتۀ اساسی تحقیق حاضر پیشنهاد می­شود که والدین قابلیت­های بینش هیجانی را فراگیرند و آن ها را در برخورد با دختران خود که ممکن است در معرض آسیب­های اجتماعی باشند قبل از وقوع بزه­دیدگی به کار بندند.